11 ve 12. sınıf öğrencilerimiz, ilkokul 1. sınıftaki kardeşlerini ziyaret etti.
Okumak, insan olmanın en önemli adımıdır. İlkokulumuzda okuyan 1. sınıflarımız da bu ilk adımı atarak okumayı öğrendi. Onların bu heyecanına ortak olmak isteyen 11 ve 12. sınıf öğrencilerimiz de küçük kardeşlerine bir sürpriz yapmaya karar verdiler. Etkinlikte yer alan her öğrenci, 1. sınıftan bir öğrenci seçerek onun ablası/ağabeyi oldu. Ardından duygularını ve kardeşlerine önerilerini yazdıkları kartları vermek için 1. sınıfların kapısını çaldılar.
Liseli ağabey ve ablalarını karşılarında gören 1. sınıflar, kendi adlarına yazılan kartları sırayla alırken şaşkınlık, heyecan ve merak içindeydi. Kendilerine verilen zarfları açtıktan sonra, sıra karttaki yazının okunmasına gelmişti ki tam bu sırada bir öğrencinin sesi yükseldi: “Ben okuyabiliyorum.”
Kendi adlarına yazılan kartları okuyan 1. sınıflar, ardından liseli abla/ağabeylerine sorular sordu; onlarla sohbet etti. Toplu fotoğraf çekiminden sonra ayrılık zamanı geldi. Liselilerin ellerini bırakmayan küçükler, “Tekrar geleceğim.” sözünü alarak hüzünlü bir veda yaşadı.
Her etkinliğin bir dili vardır. Lise öğrencileri ve edebiyat öğretmenlerinin organize ettiği “Ben okuyabiliyorum.” etkinliği de kurum kültürünün ve aidiyet duygusunun ilkokul 1. sınıfta atılan tohumlarla yeşerdiğini, geliştiğini göstermesi açısından çok önemliydi. Her iki öğrenci grubunun birbirini hemen benimsemesi ve sahiplenmesi de bunun yansımasıydı.
